Luxeprobleem

Als freelance Perlprogrammeur maak je soms vreemde dingen mee. Zoals die dame laatst die informeerde naar mijn vermogen om voor haar een reactieformulier te voorzien van allerlei meetgegevens, zoals: wie op haar site was geweest, waarvandaan die kwam en hoe lang hij of zij op haar site aanwezig was geweest. "Ik zou het zelf doen", voegde zij nog toe, "als ik tijd had om me hierin te verdiepen" - lees: een paar jaar uittrek om programmeren te leren. Die tijd had ze niet, "een luxe probleem, ja". Er bestaan blijkbaar vormen van luxe, waar niemand jaloers op hoeft te zijn. Ik als Perlprogrammeur al zeker niet.

Ik legde uit dat het formulier, dat zij nu nog via mailto naar haar mailbox liet verzenden, niets met de gewenste meetgegevens van doen had; dat op haar server, als ze geluk had, van die gegevens een specifiek logbestand aanwezig zou zijn; dat ik daaruit desgewenst wel de nodige gegevens voor haar kon extraheren. Had ik het daar maar bij gelaten! Dat was commercieel interessant geweest, had de klant tevreden gesteld en had mij in Perl weer een weekje werk opgeleverd. Maar nee.

Als eenmanszaakje tegenover eenmanszaakje (e2e) wilde ik niet moeilijk doen en verschafte haar een gouden tip. Schaf gewoon zo'n gratis counter aan van NedStat of Extreme Tracker! Kun je zo de belangrijkste gegevens opvragen. Zelfs de businessvariant van NedStat, die weliswaar een zekere fooi kost, is dan verreweg de eenvoudigste en goedkoopste oplossing. Zei ik, in mijn overvloed aan koopmansgeest.

Kreeg ik een snibbig e-mailtje terug. "Lekker proffesioneel, een Nedstat ikoon op je site! Laat ik er dan ook meteen een digitale hitcounter opzetten. "

Waarmee zij afscheid nam en ik een potentiele klant voorgoed kwijt was. Toen ik van mijn beduusdheid bekomen was stuurde ik een kort antwoord, dat ik hier niet zal herhalen. Ik zeg altijd, de klant is koning. Altijd.

april 2000