Pure marktwerking

Het kan verkeren. Ik kan ervan getuigen. Dat u deze woorden nog leest is een klein wonder, gezien het onfortuin dat mij als docent development heeft achtervolgd. Eerst krijg ik een half jaar bijna geen opdracht. Zoek ik in arremoe een mooie baan die mij zeker niet tegenvalt, word ik na een half jaar ontslagen, omdat mijn baas de inzakkende vraag ook niet op een andere manier tegemoet weet te treden. Zodoende ben ik nu weer puur zelfstandige. Mijn slapende zaak is weer wakkergeschud. En ja, ik besta nog, hemel zij dank.

Korte tijd heb ik zelfs een dubbel inkomen gehad, in de overgangsfase. Dubbel druk was het ook, maar dat kon ik wel waarderen. The best of both worlds. En dan nu, toch nog plotseling, gaapt me de leegte weer aan: bijna geen opdrachten in portefeuille. Volgens RTL5 zal de economie geleidelijk weer aantrekken, maar dan moeten de IT-bedrijven dat zelf ook geloven. Wanneer durven ze weer te investeren in de opleiding van hun employees?

Het kan verkeren. Wat ik nu doe is wedden op twee paarden; ik zal wel niet de enige zijn. Mijn klanten kunnen mijn zaak redden, door mij plenty opdrachten te verschaffen. Of ze laten dat na en dan zien ze mij over een paar maanden weer in vaste dienst; niet beschikbaar voor losse opdrachten. Want dan zijn de firma's die reageren op mijn sollicitaties hen voor. Ze moeten het zelf maar weten.

Maar wacht! Zo stringent hoeft de keuze misschien niet te zijn. Ik kan nog een vaste baan krijgen voor halve tijd, heb ik gehoord van een firma in het Oosten des lands. Mits hun stijgende optimisme nog een weekje volhoudt - ik wacht al een maand op mijn tweede gesprek, ze lijken tijd te rekken; zou ik dus een baan kunnen hebben naast mijn zelfstandig bedrijf. We zullen zien.

Het kan verkeren. Wie zei dat het leven saai is? Tegenwoordig krijg je zelfs in een vaste baan een flinke portie avontuurlijkheid geschonken. Als je graag risico loopt hoef je echt niet meer je eigen zaak te runnen.

februari 2002