Procrustes
Of: de hokjesgeest van sommige Nederlanders
Zo vaak vragen detacheerbureaus mij, wat mijn voorkeur is. Ik heb ook wel eens een afwijzing gekregen bij een sollicitatie, omdat ik geen keuze wilde maken. Het te kiezen vakgebied is dan eigenlijk niet zozeer een vakgebied, maar meer een development environment. Zelf ben je gewend te denken in problemen en oplossingen, waar dan een of andere techniek bij nodig is. Een techniek ken je of is in korte tijd te leren. Ik doe dat zo al sinds einde jaren tachtig.
Maar het zoeken naar specialisten gaat niet zo. Ze willen een java-specialist of een .net specialist, of anders een php-specialist. Ze willen geen oplossingenbouwers, maar codekloppers. Zo kreeg ik onlangs weer zo`n vraag van een medewerker van een groot detacheringbureau in Amsterdam: hoeveel jaren ervaring hebt u in PHP? En in Java? En in VB.NET? Nu heb ik toch al een hekel aan het invullen van vragenlijsten, enquêtes en andere vooringevulde stramienen. Als ik zelf iets vertellen kan voel ik me goed, maar als ik door een straatje geperst word krijg ik het benauwd.
Denk maar aan Procrustes. Als je niet in zijn gastenbed paste, hakte hij een stuk van je benen af. Of anders rekte hij je met zijn reuzenkracht uit totdat het scheurde.
Ik bleef erbij dat ik geen voorkeur had. Ik dacht aan het gastenbed en zei, ik laat mij niet zo graag in een vakje stoppen. Er werd begrip geuit. En er werd niet meer teruggebeld.
Maar zoals dat gaat, soms wordt mijn instelling juist wel gewaardeerd. Bijvoorbeeld in een omgeving waar Java en .NET beiden worden gebruikt. Of bij recruiters die wel in oplossingen denken voor hun klanten.
Laat ik op dit moment, na zeven jaar ervaring in deze bestaanswijze, nu eens een lans breken voor het free lance bestaan. Je bent nooit voor een gat gevangen. Als iemand iets niet van je bevalt kan een ander het weer waarderen. Dankzij de marktwerking komen je talenten op de plek waar ze kunnen gelden. En geld kunnen opleveren. Ideaal toch?
PS Bezoek mythweb voor een bondig verhaal over het gastvrije bed van Procrustes.
april 2007